Welke club van brainstormers en creatieven van
de wereld wil nou niet die ene ‘killer-app’ verzinnen en zo snel mogelijk in de
markt zetten? Liever vandaag dan morgen, voordat een ander het doet. Maar wat
bepaalt of iets een succes wordt? En of het dat ook blijft?
Hoe regelt de natuur dat? Hoe ontwikkelt de flora- en faunawereld iets succesvols? Inderdaad, door evolutie. En
evolutie is niets meer dan een genetische verandering
ten opzichte van je voorgeslacht, die in de omgeving waarin je leeft toevallig goed van pas komt. Krijg je
zwemvliezen terwijl je leeft in de woestijn, pech gehad. Maar als je toevallig
in een waterrijke omgeving leeft, waardoor je mobiliteit opeens aanzienlijk verhoogd
wordt, dan mogen we je van harte feliciteren.
Dus: (i) verandering,
(ii) bruikbaarheid en (iii) toeval zijn hier de toverwoorden. Wat kunnen de Willie
Wortels hiermee?
Ten eerste (i) verandering. Een inkoppertje. Met meer van hetzelfde ontwikkel je niks. Tenzij blijkt dat het ook voor iets anders (ii) gebruikt kan worden. Zo is het wiel vele malen opnieuw uitgevonden. Kleine aanpassingen voor totaal andere toepassingen. Bij de evolutie van zee- naar landdieren bleken voor vissen overbodige luchtzakjes (iii) toevallig bruikbaar als longen, wat leven op het land mogelijk maakte. Dit was niet gepland, hoewel creationisten daar waarschijnlijk anders over zullen denken.
Nogmaals de vraag: Wat kunnen de Willie
Wortels hiermee? Want je kunt je in deze snelle tijd toch niet veroorloven om
te wachten tot die toevallig bruikbare verandering zich zomaar aandient? Nee.
Maar een leuke technische vinding die nergens voor bruikbaar (applicabel) lijkt te zijn, heeft
dezelfde functie als zwemvliezen in de woestijn. Of een iPhone zonder netwerk.
Dus of je nou de behoefte in de markt als
uitgangspunt neemt (bruikbaarheid), of dat je leuke
dingen bedenkt (verandering), of dat je opportunistisch naar kansjes (toeval) zoekt, de voorwaarden zullen toch samen moeten vallen. Dat is synchroniciteit. En dat kun je alleen
maar afdwingen door een open houding aan te nemen voor wat zich aandient. Verbeeldingskracht,
nieuwsgierigheid en oog voor wat echt nodig (Why?) zijn vervolgens de grote aanjagers. Dit zijn allemaal natuurlijke eigenschappen, je hoeft ze alleen maar 'aan' te zetten (of 'aan' te laten staan).
Toevalligheden doen zich continu voor, maar je moet ze alleen wel willen zien, op de juiste waarde schatten en actie ondernemen.
Alleen
zo kan de mens de evolutie echt een handje helpen.
