Plug your Prey NV

In mijn vorige blog "Bureaucratie in het wild" liet ik een door een leeuw opgejaagde zebra functioneren als een bedrijf.
Nu draai ik het om: laten we een middelgroot IT-bedrijf als leeuw functioneren. Een gezonde maar hongerige leeuw. We noemen het Plug your Prey NV.

Hans Lever (53) van de administratie is op zijn wekelijkse klaverjasavond. Bij hem aan tafel zit Gerrit Poot (46), postkamermedewerker bij Groenzeel NV, een grote kantoorartikelenleverancier.  De leeuw geniet van zijn rust.
Gerrit heeft niet zijn avond. Waardeloze kaarten. “En op het werk gaat ook al zo moeizaam”, verzucht Gerrit, “ gelukkig gaan we binnenkort naar een nieuw logistiek softwarepakket kijken". De leeuw ruikt een mogelijke prooi.
Hans informeert belangstellend naar de problemen op het werk van Gerrit, die daar gretig op reageert. De leeuw gaat voorzichtig dichterbij kijken, maar zorgt dat hij niet gezien wordt. Hij zoekt naar een zwakke plek. Als Hans een beeld van de ellende heeft stuurt hij een sms naar zijn algemeen directeur Edith Hart: “ opport @Groenzeel, morgen babbelen?”. De leeuw laat de gelegenheid op zich inwerken. Edith, die altijd openstaat voor dit soort initiatieven, antwoordt binnen 5 minuten: “topper, morgen 9.30 @mij, Frans en Karin komen ook, ik zorg voor gebak!”
Zij nodigt Frans Brein (business development) en Karin Klauw (sales) uit per sms, verzet de afspraak die op dezelfde tijd stond gepland met een leverancier, en checkt haar links met Groenzeel op linkedin voordat ze naar bed gaat.

De leeuw bepaalt zijn strategie.

De volgende dag om half 10 doet Hans in de directiekamer de problemen van zijn klaverjasmaatje uit de doeken. Die zijn het uitgangspunt. Als ze de kamer verlaten organiseert Frans met zijn team een ad hoc sessie om een conceptoplossing te bedenken. De leeuw neemt een strategische positie in. Edith en Karin melden zich aan voor een seminar over 2 weken, want ze hebben op linkedin gezien dat Groenzeel COO Dirk Romp aanwezig zal zijn. De secretaresses van Dirk en Edith blijken elkaar te kennen van Schroevers en zorgen dat daar een ‘spontane’ onmoeting zal plaatsvinden. Ook liggen opeens folders van Plug your Prey NV op het bureau van Romp. De leeuw maakt zijn prooi nieuwsgierig.
Het team van Frans heeft een conceptoplossing bedacht voor het probleem van Gerrit en leggen aan Hans uit wat dit voor Gerrit in de praktijk zou betekenen.
Tijdens de volgende klaverjasavond vertelt Hans aan Gerrit over de oplossing die zijn bedrijf zou kunnen bieden voor Gerrits problemen. Gerrit is heel enthousiast en van de weeromstuit wint hij alle spelletjes die avond. De prooi komt steeds dichterbij.
De volgende dag vertelt Gerrit enthousiast aan zijn collega’s over de mogelijke oplossing van Hans’ bedrijf. Iedereen is enthousiast en het verhaal zingt rond bij Groenzeel.
Bij Plug your Prey NV is iedereen hongerig naar de deal, maar Edith predikt geduld. De leeuw heeft ook honger, maar weet instinctief dat hij het goede moment moet afwachten. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
Als Edith en Karin de week erop bij het seminar kaartjes uitwisselen met Dirk Romp, reageert hij spontaan verrast: “Hee wat leuk! Ik heb al veel goeie dingen over jullie gehoord, toevallig dat jullie hier zijn. Ik wilde jullie al bellen, maar nu jullie hier toch zijn... zullen we even een rustige ruimte opzoeken?” De prooi is volledig op zijn gemak.
Vult u het verder zelf maar in.

Heeft u trouwens ooit een leeuw zien cold callen?

Change!

Als je een beest wilt veranderen dat niet wil veranderen zoals jij dat wilt, dan creëer je een monster. Waarom zou dat bij een onderneming anders zijn?

Stelt u zich eens voor:
Tijdens een boswandeling met uw partner in het bos stuit u op het hiernaast afgebeelde creatuur.

Omdat u vermoedt dat het niet zal overleven in het wild, besluit u gezamenlijk, uit mededogen, het mee naar huis te nemen.

Dat gaat niet zonder protest van het creatuur, maar u zet door, want u weet immers wat het beste voor hem is. Daar heeft u graag wat lichte verwondingen voor over. Thuis gearriveerd gaat hij in een kooi, waar u hem de heerlijkste gerechten voorzet, die categorisch geweigerd worden. U laat zich echter niet uit het veld slaan. U en uw partner hebben verschillende ideeën over wat goed voor hem is, dus besluit u extern informatie in te winnen.

....dus u huurt een bewegingstherapeut in om zijn mobiliteit te verbeteren. En een schoonheidsspecialist om het zelfvertrouwen op te krikken. Die op zijn beurt weer een bevriende huidspecialist en coiffeur aanbeveelt.
Een in vreemde creaturen gespecialiseerde mental coach zorgt voor het geestelijk welbevinden in de nieuwe omgeving.
Het kost uiteraard allemaal best wat, maar u hebt nou eenmaal de verantwoordelijkheid voor het welbevinden van een levend wezen op zich genomen, dus dat neemt u op de koop toe.
Het beest stribbelt in het begin nog wel flink tegen, maar  als de tijd vordert ziet hij ook wel in dat u prima weet wat goed voor hem is en wordt hij zo mak als een lammetje.
Na 6 maanden presenteert u vol trots het resultaat aan uw vrienden:

Versie 2.0 kan uiteraard niet praten, maar als hij dat wel kon dan zou hij u vast vertellen dat hij dit altijd al gewild had. Toch?

Bureaucratie in het wild

Stelt u zich voor: u bent een bedrijf en het bedrijf is een Zebra.
U loopt onbekommerd in het Krugerpark. Dan constateert het oog een leeuw die zich in uw richting beweegt. Het oog werkt er nog niet zo lang, heeft nog geen gevoel voor hiërarchische structuren. Hij denkt: als er een leeuw aankomt dat moeten de achterpoten in beweging komen, dus hij stuurt via het zenuwstelsel een mailtje met hoge urgentie naar de linkerachterpoot met een cc naar de rechterachterpoot. De kop luidt: “actie, er komt een leeuw aan!”
De linkerachterpoot leest het mailtje als eerste. “Zeker nieuw”, denkt hij. Hij zit naast de rechterachterpoot, maar forward hem de mail, met het commentaar: “regel jij dit? volgens de procedure moet jij de eerste stap zetten. Grt, lpt.”
De rechterpoot ziet maar negeert het mailtje, want het is al 10 voor 5. “Het is mooi geweest, morgen ben je de eerste” denkt hij.
Als rechterpoot de volgende ochtend de krant uit heeft en zijn koffie op, opent hij zijn mail en ziet tot zijn schrik een mail met de volgende kop: “FW: URGENT: actie, er komt een leeuw aan!”. Geschrokken neemt hij de inhoud tot zich: “regel jij dit? Volgens de procedure moet jij de eerste stap zetten.” Van zijn naaste collega nog wel. Hij loopt rood aan en zegt dan met stemverheffing: “Wat is dit nou helemaal, linkerpoot!?”. En nadat hij zich heeft vergewist van de aandacht van de andere poten en de heup: “dit soort zaken hoor je onmiddellijk mondeling te melden, verdomme, weet je wel hoe belangrijk dit is!?”.
Alle ledematen zijn nu stil. Rechterpoot vervolgt zijn tirade: “De procedure vermeldt verder dat als je mij niet direct kunt bereiken, jij de eerste stap moet zetten!”.
“Geen sprake van” zegt de linkerpoot rustig. “Bovendien had jij het mailtje van het oog ook ontvangen”.
“Ja maar het was aan jou gericht, linkerpoot!”
“Ik heb het ook direct opgepakt, maar jij moest gister zeker weer om 5 uur bij de pedicure zijn?”
“Als je zo begint dan gaan we nu samen naar de hersenen!”, zegt de rechterpoot.
Op hoge poten verwijderen ze zich al vloekend en tierend richting hersenen, alwaar ze worden tegengehouden door de hersenschors.
“Niet zo snel, de hersenen zijn in bespreking”.
Zij vertelt dat de hersenen in gesprek zijn met de maag en de nieren. De nieren willen namelijk eerst drinken uit de vijver, terwijl de maag van mening is dat er eerst op de steppe gegraasd moet worden. Geen sinecure.
De kemphanen zijn enigszins gekalmeerd en doen hun relaas.
“Ja ik weet niet of dat prio heeft voor de hersenen, hoor. Maar nu kan het in elk geval niet”, aldus de hersenschors. “Maar als jullie er niet uitkomen, kun je het natuurlijk altijd via de heupen escaleren. Maar dan moet je wel met een goed verhaal komen, anders kan ik het echt niet doorzetten. Wordt niet meer deze week”.
De poten knikken berustend.
“En nu moet ik weer aan het werk, want ik moet het jaarlijkse intergrazeroverleg van volgende week voorbereiden. En de antilope is op oorlogspad, dus daar moet ik me voor de volle 100% op concentreren. Werk ze nog en alvast fijn weekend”.

Ziet u ruimte voor verbetering?