U loopt onbekommerd in het Krugerpark. Dan constateert het oog een leeuw die zich in uw richting beweegt. Het oog werkt er nog niet zo lang, heeft nog geen gevoel voor hiërarchische structuren. Hij denkt: als er een leeuw aankomt dat moeten de achterpoten in beweging komen, dus hij stuurt via het zenuwstelsel een mailtje met hoge urgentie naar de linkerachterpoot met een cc naar de rechterachterpoot. De kop luidt: “actie, er komt een leeuw aan!”
De linkerachterpoot leest het mailtje als eerste. “Zeker nieuw”, denkt hij. Hij zit naast de rechterachterpoot, maar forward hem de mail, met het commentaar: “regel jij dit? volgens de procedure moet jij de eerste stap zetten. Grt, lpt.”
De rechterpoot ziet maar negeert het mailtje, want het is al 10 voor 5. “Het is mooi geweest, morgen ben je de eerste” denkt hij.
Als rechterpoot de volgende ochtend de krant uit heeft en zijn koffie op, opent hij zijn mail en ziet tot zijn schrik een mail met de volgende kop: “FW: URGENT: actie, er komt een leeuw aan!”. Geschrokken neemt hij de inhoud tot zich: “regel jij dit? Volgens de procedure moet jij de eerste stap zetten.” Van zijn naaste collega nog wel. Hij loopt rood aan en zegt dan met stemverheffing: “Wat is dit nou helemaal, linkerpoot!?”. En nadat hij zich heeft vergewist van de aandacht van de andere poten en de heup: “dit soort zaken hoor je onmiddellijk mondeling te melden, verdomme, weet je wel hoe belangrijk dit is!?”.
Alle ledematen zijn nu stil. Rechterpoot vervolgt zijn tirade: “De procedure vermeldt verder dat als je mij niet direct kunt bereiken, jij de eerste stap moet zetten!”.
“Geen sprake van” zegt de linkerpoot rustig. “Bovendien had jij het mailtje van het oog ook ontvangen”.
“Ja maar het was aan jou gericht, linkerpoot!”
“Ik heb het ook direct opgepakt, maar jij moest gister zeker weer om 5 uur bij de pedicure zijn?”
“Als je zo begint dan gaan we nu samen naar de hersenen!”, zegt de rechterpoot.
Op hoge poten verwijderen ze zich al vloekend en tierend richting hersenen, alwaar ze worden tegengehouden door de hersenschors.
“Niet zo snel, de hersenen zijn in bespreking”.
Zij vertelt dat de hersenen in gesprek zijn met de maag en de nieren. De nieren willen namelijk eerst drinken uit de vijver, terwijl de maag van mening is dat er eerst op de steppe gegraasd moet worden. Geen sinecure.
De kemphanen zijn enigszins gekalmeerd en doen hun relaas.
“Ja ik weet niet of dat prio heeft voor de hersenen, hoor. Maar nu kan het in elk geval niet”, aldus de hersenschors. “Maar als jullie er niet uitkomen, kun je het natuurlijk altijd via de heupen escaleren. Maar dan moet je wel met een goed verhaal komen, anders kan ik het echt niet doorzetten. Wordt niet meer deze week”.
De poten knikken berustend.
“En nu moet ik weer aan het werk, want ik moet het jaarlijkse intergrazeroverleg van volgende week voorbereiden. En de antilope is op oorlogspad, dus daar moet ik me voor de volle 100% op concentreren. Werk ze nog en alvast fijn weekend”.
Ziet u ruimte voor verbetering?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten